Kadtong Nabiyaan Ko Sa Eroplano Paingon sa Pinas Part 2

(Nabasa na ba nimo ang Part 1?)

Ug hapit nagisi ang akong baba sa kadako sa akong "HA????!!!" Nitindog ko aron masuta kung unsa nagdamgo ba ko, ang mga pipol nagbagulbol kuha sa ilang mga gamit sa overhead compartment. Niapil na lang pod ko sa panon.

Sa gawas ra mi sa gate naghinulat kanus-a maayo, haskang daghana namo walay kaingkuran, niingkod na lang mi sa salog gyud, gihatagan mig snacks sa United Airlines ug water pero akong gihagad si ate nga moadto sa duol nga kan-anan ug nagtsika mig maayo. 

Delay ug duha ka oras ug tunga. 

Naa na gyud mi sa eroplano ug naglupad na gyud sa kawanangan. Akong gitan-aw ang akong ticket..  dili na gyud nako maapas ang akong sakyan unta nga airplane gikan sa Narita paingon sa Manila. Tsk! Ug wala ko nasayop, pag-abot nako wala na ang airplane. Tungang gabii na mi naka land ug naglibog na ko sa oras ug sa petsa kay Japan na man lagi. Unya nanimaho na kog kangho kay isa ra ka underwear akong dala ug isa ka pair nga medyas kay tote ra man akong bitbit lagi pero naa koy balon nga panty liner. Pero bisag mag ilis kag panty liner lahi ra gyud kung bag-o ang ilis pod ang panty, haha! Igang! 

Nag bid goodbye na mi ni ate kay deretso na siyag Pinas from Narita. Pagkahuman sa Immigration niadto ko sa office sa United Airlines kay makigstorya na pod ko kung asa ko ani paingon. Pag introduced nako sa akong kaugalingon pina bow ang Japanese airline staff pina ingon, "Good evening Mrs. Garner! I have tickets for you!" Pagtan-aw nako, duha ka tickets nga libre paingon sa Guam ug paingon sa Pilipinas! Gitan-aw nako ang oras sa departure, naa pa koy duha ka oras. Nakaginhawa ko ug dako. Nag-asked ko ug help to track my luggage pero wala gyud nila natraced. Sa Pinas na lang daw ko magcheck kay basin nag una na didto.

Pagsakay nako para Guam nakaingon ko nga haaay.. kapait, imbis naa na ko sa Asia, mobalik na pod ko sa US Territory. Dili kaayo puno ang airplane. Ingon ko nga makatulog na gyud ko ani ug tarong kay naa na gyud koy ticket to Pinas, klaro na nga makauli na gyud ko. Unsaun pagkatulog nga duha ka baby naglumbaanay ug hilak! Gilingaw lingaw na sa mga flight attendants, puli2x silag hagwa kay gipangkapoy na ang mga inahan. Wala na nako gidugagan ang stress, ako na lang gi accept ang tanan ug nakaingon ko nga dili gyud malikayan nga naay mga kakulian gyud kay life is not fair baya.

 

Ang airport sa Guam medyo gamay ra ug walay libre nga wifi mao wala koy communication sa akong family sa US ug sa Pinas, labina sa kang Ivy, akong isa sa mga sisters nga maoy mosundo sa ako kauban niya akong BFF si Lalay. Ako na lang gilingaw2x akong kaugalingon, nagsuroy2x ko sulod sa airport mora gyud ug naa ra ko sa Pinas, hahaha! Tan-awa ang kabaw, bangka, baroto ug ang isda. Ang mga locals didto morag nawong ug Pilipino, morag Pilipinas ra gyud ang ambiance sa airport.

Hapsay kaayo ug walay delay ang akong flight gikan sa Guam to Manila ug Philippine Airlines akong gisakyan. Mga upat ka oras pod ang biyahe. Wala gyud ko nakatulog sa airplane. Akong huna2x, asa na kaha ang akong mga luggage?  

After sa Immigration, gigamit dayon nako ang free wifi sa NAIA pagsend ug message sa akong bana ug mga anak nga naka abot na gyud ko sa Manila, kaluoy sa Diyos! Nagmessage dayon ko kang Ivy nga palitan ko ug akong mga gamit kay wala gyud koy masuot unya niadto ko sa help desk sa PAL para makibalita sa akong mga gamit. Niana ang ground crew nga sa Davao na nako asikasuhon para makas-a ra daw. 

Nakig istorya dayon ko sa taga PAL pag abot nako sa airport sa Davao about sa akong luggage. Pagka hassle man diay mag file ug missing luggage, pastilan! Dili ra gud unta siguro pero kana ganing wala kay tulog, walay ligo ug walay ilis, mga 48 hours na, maka init sa ulo!  Kinahanglan nga akong idescribe ang akong mga suitcases: Unsay color? Unsay brand? Unsa kadagko? Naa bay timailhan like ribbon o luggage tag? Gitagaan kog papel unya gipasulat sa ako. Gikuha akong Passport, Driver's License ug boarding passes para ilang iphoto copy unya nag sign pa gyud ko ug authorization nga ako silang gi-authorize pagclaim sa akong luggage ig moabot na. Unya gikuha pod ang local celphone number nako kay para ila kong matawagan or ma update. 

Maayo na lang naa akong sundo pag gawas nako sa airport, weird kaayo kay handbag ra akong bitbit. Pag abot nako sa hotel, sa Marco Polo Davao ko nagstay, nagshower dayon ko, akong giingnan si Ivy ug Lalay nga pukawon ko pagka alas 6pm kay gusto ko magdinner sa Times Beach kay gusto ko mokaon ug seafoods. 

Dugay ko nila gipukaw kay nagduha2x sila ug pukaw nako kay ang ako daw hagok, klase2x ug tingog ug haskang kusuga, luoy daw ko pukawon, hahaha! Ug kami na lang ang last customer sa kan-anan nga among giadtuan kay grabe na ka late sa gabii, manirado na sila, hahaha!

Anyway, 2 ka adlaw pa nakong hinulat adisir ko nakadawat ug tawag sa PAL nga naa na ang akong luggage. Ug matud pa nila niabot daw sa Haneda, Japan akong luggage, hahahaha, kaluoy pod sa akong mga gamit morag way tag-iya! Kumpleto ang sulod sa luggage, walay nawala PERO ang akong isa ka suitcase nadamaged, dented kaayo so wala na nakabalik sa US. Wala na nako gikuhaan ug picture sa damage kay ang ako nga nalipay na lang ko nga nakuha ra nako ug wala nawala ang mga sulod.

Pabalik nako nga flight sa US medyo natrauma na ko, nagapangutana na ko sa akong tapad sa airplane gikan sa Davao kung naa ba silay connecting flight paingon sa US kay makigkuyog na lang ko, hahaha!  Ug nakaswerte ko nga naay niingon nga pa Los Angeles pod siya. Nalipay kaayo ko! Ug blessing sa Ginoo nga I gained a really nice friend that day, hangtud karon nagpabilin mi nga suod nga amigo.

Mao ra to. Daghang Salamat sa pagbasa aning taas nga post. Balik2x ha, ayaw kaulaw! :)

Sa sunod na pod natong pag Kukabildo.