Daghang Salamat Lord nga Buhi pa Ko!

Milagro ang nahitabo sa ako gainang palis, alas dos, Agosto 24, 2012. Salamat sa Ginoo! 

Mga 3-5 miles gikan sa among balay samtang nagdrive ko 70 miles per hour, nagtry ko mag-pass sa car ahead sa ako, "overtake" na sa ato sa Pinas, wala na nako nakontrol ang manibela ug nag ekis2x ang akong sakyanan sa karsada hangtud nahaadto sa bakanteng lupa nga natakilid na ang sakyanan. Hangtud karon klaro kaayo sa akong panumduman ang mga panghitabo. 

Paghunong gyud sa sakyanan, natakilid na ko kay natakilid na man lagi ang sakyanan, buak na ang windshield, nagkanat ang mga gamit sulod sa car, wala jud ko natarantar, akong gihuna2x nga i-off dayon ang engine, so gi-off nako unya gipangita dayon nako akong bag para kuhaun ang akong celphone kay aron tawagan nako ang 911 pero akong huna-huna nga basin masuffocate ko sa sulod, nangita ko ug malusutan, dili man ko kaagi sa bintana mao niadto ko sa likod ako na unta abrihan pero dili man maabri, kay pagun-locked nako para ma open, apparently, nalocked hinuon. Unya nakadungog ko ug tingog sa gawas nga gituktok ang car, nafeel nako nga naglibot2x sila sa car kay wala na man ko nila nakita sa driver's seat, dili kaayo nako madungog pero nitubag ko, "I'm here at the rear! Please help me open this door!" tapos gitry ug open sa gawas wala nila naopen so akong gipislit na pod ang lock mao nga na-open na kaluoy sa Diyos. Unya ang naa didto isa ka babaye ug duha ka lalake. Ingon ko, " I have to call my husband!" Pero kabalo ko nga dili gyud makamata akong bana tungod sa kakapoy, nagwork man siya last night ug ang cp tua sa kusina, wala gani siya kabantay nga niuli ko for lunch. "Are you okay?" Are you alone? Ingon nila tulo. "I am fine and yes, I am alone" ingon nako. "God is good to you! Look at what happened to your car! And you seems okay indeed!". Gihatagan ko ug tubig sa lalaki pero gihugasan sa ang akong samad sa kamot nga nahulugan sa buak nga bildo sa windshield, kanang naa sa picture, gisure kung lawom ba or dili pero dili lawom kay niundang ra man dayon ang dugo. Tapos busy na dayon sila ug tawag sa 911, gitabangan pa nako an babaye sa address dili man siya taga Nevada, taga Idaho. 

Nagtawag ko sa akong employer sa nahitabo unya gitawagan nako akong amiga. Kining akong cp, nasuya ko kay 3 days ago, nikalit lang ug kawala ang mga contacts gyud as in, deleted tanan so maayo na lang namemorized nako ang home phone sa akong amiga maayo na lang naa siya ug nakatubag dayon. Niabot dayon ang Police cars, Sherrif's car, ug ang Highway patrol car, ang ambulance with blinking lights, ug nanghunong ang mga klase-klase nga sakyanan. halos sila tanan nag ask kung nagseat belt ba daw ko, ingon ko, "Of course, I always wear my seatbelt before I drive". Maayo na lang daw gyud kay nagseat belt ko. So gistorya ko sa Highway patrol officer ug sherrif gikuha akong driver's license ug insurance unya giistorya na pod ko sa ambulance pipol. Tanan pangutana gitubag nako unya naa koy nadungog "She is alert and has presence of mind!" Unya naay nag-ask, "Are you the passenger?" Kay morag dili daw ako ang pasahero. Ingon ko, "I am fine for now, maybe later when everything sinks in, I don't know". Grabe sa akong pag tan-aw sa palibot kana ganing morag naa sa salida nga naay disgrasya, gusto unta nako picturan pero basin moingon sila nga naunsa man tawon ning bajiha ni nga nakahuna2x pa man ug kuha ug pictures mao wala na lang,gipugngan na lang nako akong kaugalingon. Pero tung nanghawa na ang tanan, duha na lang ang bilin, ang highway patrol officer ug sherkay nagtawag sa towing service, nagkuha dayon ko ug pics.

Before nilakaw ang babaye nga taga Idaho iya ko gi-hug, "I am glad that you are fine. That was a miracle. You should be thankful to the Lord. You take care always, ok?" Nagtahank you ko sa iya. Gi-hugged na pod ko niya utro. Unya nagpasalamat ko sa kadtong duha ka lalaki, wala nako nakuha ang pangalan sa babaye ug sa isa ka lalaki pero ang isa nakuha nako hasta iyang number, iyang pangalan kay Patrick Blake. Nagpasalamat gyud ko sa ilaha ug siyempre sa labaw nga Makagagahum.

Pag-abot sa akong amiga, gusto na dayon ko mouli, ingon ko sa h-way patrol officer, "Am I released now Officer?" Ingon siya nga yup daw pero iyang giexplain sa ako nga ang office niya maghimo pa ug further investigation, etc unya naghatag siya ug calling card unya nisulti pod siya kung asa namo makita ang car, kung kinsa ang mag-tow.

Pag-abot namo sa balay, gipukaw nako akong bana nga intawon naghagok pa sa katre. Pastilan. Unya morag wala siya kasabot sa iyang gibati. Maayo na lang wala ko na-hurt daw, ug maayo gani dako akong car kay kung gamay pa daw, badly hurt gyud daw ko. Iya dayon gi adto ang sakyanan, ingon sa tag iya sa auto shop dili na daw maayo, kibali bayran na lang mi sa insurance siyempre pinakabarato as in barato, para makadown mi ug laing sakyanan. Ug mag expect na lang mi sa pag increase sa among car insurance. Haay.

Anyway, kaluoy sa Diyos wala gyud ko nangurog as in wala ko narattle, natingala gani ko nganong wala gyud koy gibati, hopefully okey ra gyud ko, akong mga anak pirting kaguol intawon nagchat mi while nagtype ko karon. Basin daw ma-internal bleeding ko, intawon palayo pero maniid gyud ko, dili ko padoktor ngari kay basin mas madeads na nuon ko sa kamahal ug kay wala koy salig sa ilaha, adto na lang ko sa Reno deretso.

So, hinaut unta nga okey ra gyud ko. Dinhi lang taman kay maggrocery pa mi. Naa pa mi nabilin nga sakyanan duha kabuok pero hadlok ko modrive kay ancient na, pirti na gyud ka old so nitawag na pod ko sa akong boss nga di ko kawork ugma ug sa mga uban pang days kay wala koy car, nibalhin na man mi mga 9 miles from town so dili pwede magcab kay pirting mahala so balay na lang sa gyud akong beauty ani, ambot when mi ani makabuy ug car utro. Ingon ko, dili na gyud ko moovertake, imbis first time ever pa to nako nga pag overtake gyud since ko nagkalisensya, tsk tsk tsk!

Pero Salamat kaayo Lord sa bag-ong kinabuhi. Buotan kaayo ang Ginoo kay giprotektahan gyud ko.Mag-ignay na gyud ko sa sunod ug mag-ampo gyud pirmi labina before magdrive. Lesson learned.